“සාමය කියන වචනය පිටුපස එදා ආවේ බෙදුම්වාදය. අද සංහිඳියාව සහ යහපාලනය පිටුපස්සේ එන්නේ බෙදුම්වාදය. සාමය, තවලම, සුදු නෙලුම, ගඩොලින් ගඩොල යන වචන භාවිත කොට මේ රටේ ජනතාවගේ උරුමය නැති කළ අය ම අදත් සංහිඳියාව, යහපාලනය කියන වචන භාවිත කරනවා.”
පාර්ලිමේන්තු නොව, පළාත් සභා මන්ත්‍රී සංඛ්‍යාව වැඩි කරන්න - ලසිල් ද සිල්වා
අපේ පාර්ලිමේන්තුව, සර්වජන ඡන්දයෙන් සමානුපාතික ක්‍රමයට තෝරාගන්නා මන්ත්‍රීවරුන් 225 කින් සමන්විත ඒක-මණ්ඩල සභාවකි. මේ සංඛ්‍යාවෙන් 196 දෙනෙකු තෝරා ගැනෙන්නේ සමානුපාතික නියෝජනය ක්‍රමය යටතේ ය. තව සමාජිකයන් 29 දෙනෙකු ජාතික ලැයිස්තුවකින් පත්කෙරේ. එම ප්‍රමාණය ඒ ඒ දේශපාලන පක්ෂ මහ මැතිවරණයේදී ලබාගන්නා ඡන්ද ප්‍රමාණයට සමානුපාතිකව බෙදා හැරේ.
ගෞරවණීය ස්වාමීන් වහන්ස, පළමුව ඔබ වහන්සේ ‘‘වාසි රවුම’’ ගැසීමෙන් වැළකී සිටින්න (audio)
මොහාන් රාජ් මඩවල ගේ ‘‘ආදරණීය වික්ටෝරියා’’ කෘතිය පිළිබඳ ‘‘ත්‍රිමාණ කියැවීමක්’’ යනුවෙන් නම් කළ කතාබහක් පසුගිය 10 වන දින කොළඹ 07 ක්‍රීඩාගාර අමාත්‍යාංශ ශ්‍රවණාගාරයේ පැවැත්විණි. එහි දී අදහස් දැක්වූ මහාචාර්ය ඉඳුරාගාරේ ධම්මරතන හිමි පැවසූ ඇතැම් කරුණු ඉතාමත් සාධනීය වුව ද උන්වහන්සේගේ ඇතැම් අදහස් හුදු අවස්ථාවාදී, වාසි පැත්තට හෝයියා, සහ වළඳන්නට සිතුණ විට කබරගොයි මාශ ද තලගොයි මාංශ යැයි නම් කරන ආකාරයේ අදහස් ගොන්නකි.
බුදුන් වහන්සේගේ දේශනාවට අනුව මෙන් ම නීතියට අනුව ද සොරකම් කිරීම වරදකි. සොරකම් කිරීමට උදව් කිරීම ද වරදකි. සොර බඩු ළඟ තබා ගැනීම ද භාවිතා කිරීම ද වරදකි. එහෙත් මත්පැන් බීම හෝ නිෂ්පාදනය කිරීම හෝ භාවිතය ඍජු වරදක් ලෙස දක්වා නොමැත.
ශ්‍රී ලනිපයේ බලය තමා අතට ගැනීමත්, දින 100 වැඩ සටහනේ පොරොන්දුවක්ද?
තමා ජනාධිපතිවරණයෙන් බලයට පත්වුවහොත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ බලය තමා අතට ගැනීම තමාගේ අරමුණක් වන බව, දින 100 වැඩ සටහන තුළ ජනාධිපති අපේක්ෂක මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සඳහන් කොට තිබූ බවක් අප දැක නැත. ජනාධිපතිවරණ වේදිකාවේ කිසි අවස්ථාවක මෛත්‍රීපාල සිරිසේන එවැන්නක් කියනු අප අසා ඇත්තේද නැත.
විදේශ ඇමැති මංගල සමරවීර මහතා එක්සත් ජාතින් හමුවේ සමරිසි අයිතීන් වෙනුවෙන් එකඟතාවය දැක්වීම ශ්‍රී ලංකාවේ දන්ඩ නීති සංග්‍රහය උල්ලංඝනය කිරීමක් බවත් ඔහුට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කර අත් අඩංගුවට ගත යුතු බවත් ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විමල් වීරවංශ පසුගියදා ප්‍රකාශ කර තිබිණි.
මහත්වරුනි, දැන් පිටව යාමට කාලය පැමිණ තිබේ. කරුණාකර නික්ම යන්න - ජයතිලක ද සිල්වා
ජනවාරි 8 වැනි දා ලැබුණු ජන වරම විවිධ පැතිවලින් විශේෂත්වයක් ගනී. මීට පෙර, පොදු අපේක්ෂකයෙකු හෝ සන්ධාන අපේක්ෂකයෙකු වශයෙන් ඇතැමුන් ජනාධිපතිවරණවලට ඉදිරිපත් වූ අවස්ථා තිබුණත්, ඒ හැම විටකම ඒ පුද්ගලයන් කුමන හෝ පක්ෂයක නායකයෙකු හෝ නායිකාවක් වුණි. එහෙත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේ දී තරග කෙළේ සන්ධානයකින් වුවද, ඒ අවස්ථාවේ ඔහු කිසි පක්ෂයක නායකයෙකු නොවුණු හෙයින්, එදා ඔහු පෙනී සිටියේ පොදුවේ මුළු රටේම ජනතාව වෙනුවෙනි. එපමණක් නොව, වෙනත් පක්ෂයක නායකයෙකුව අගමැති තනතුරට යෝජනා කළ පළමු අවස්ථාවත් එයයි. තවද, තමා ජයග්‍රහණය කළොත් අනිත් පක්ෂවලටත් එම අළුත් ආණ්ඩුවට එක් වන ලෙස ආරාධනා කරමියි ඔහු පොරොන්දු විය. මේ රටේ දේශපාලන ඉතිහාසය දෙස බැලීමේදී මේ සියලූ දේවල් අසාමාන්‍ය කාරණා වන්නේය.
පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන් 112ක් අත්සන් තබා ඇතැයි විපක්ෂය විසින් කියන අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට එරෙහිව ඉදිරිපත් කර තිබෙන විශ්වාස බංගය ගැන හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් නිකුත් කළ නිවේදනයේ කියැවෙන්නේ '... මෙතරම් මන්ත්‍රීවරු ප්‍රමාණයක් අත්සන් තැබීම පුදුමයට කරුණක් නොවන බවය..' ඒක හැබෑය. හරිනම් තව තිස් හතලිස් දෙනෙකුවත් මීට අත්සන් තැබිය යුතුය. මන්ද එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අගමැතිවරයාට ඇති පාර්ලිමේන්තුව තුල ඇති බලය මන්ත්‍රීවරු 45ක පමණ ප්‍රමාණයක් වීමය. මන්ත්‍රීවරු හතලිස් ගනනක ආණ්ඩුවක අගමැතිවරයකුට එරෙහිව ඉතිරි එකසිය අසූවක පමණ පිරිසම අත්සන් නොකිරීම ගැටලුවකි. එම ගනන හිලවු අනුව අගමැතිවරයාව විස්වාස කරන තවත් 70ක පමණ පිරිසක් පාර්ලිමේන්තුවේ සිටී.. එයද පුදුමයට කරුණකි.
දෙමළ ජනයා වෙසෙන්නේ උතුර නැගෙනහිර පමණක් ද? - පළාත් සභා මන්ත්‍රී මනෝ ගනේෂන්
පසුගිය 06 (2015-06) වන දින ‘‘ජාතික ගැටලුවට විසඳුමක්’’ යන මැයෙන් කොළඹ 07 නිදහස් මාවතේ පිහිටි ජාතික පුස්තකාල සේවා මණ්ඩලයේ පැවති සම්මන්ත්‍රණයේ දී ෂෙරාඩ් පියතුමා දැක්වු කරැණු අපි මීට පෙර ඉදිරිපත් කළෙමු. අද අපි ඉදිරිපත් කරන්නේ බස්නාහිර පළාත් සභා මන්ත්‍රී මකෝ ගනේෂන් මහතා එදින ඉදිරිපත් කළ අදහස් ඇසුරෙන් සකසන ලද ලිපියකි.
