එහෙත් ඔක්තෝබර් මස 13 වන දින සිට මේ දක්වා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධුරය සඳහා ස්ථිරපත් කිරීමක් සිදු කර නැත. නමුත් ඊට සුදුසුකම් සපුරා ඇති ජෙනරාල් ප්‍රියන්ත ජයවර්ධන නැගෙනහිර ආඥාපති ධුරයේ සිට ශ්‍රී ලංකා යුධ හමුදා මූලස්ථානයට මාරු කර වැඩබලන මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධුරයේ පිහිටුවීම කර ඇති නමුත් ස්ථිර කර නැත. මේජර් ජෙනරල් ප්‍රියන්ත ජයවර්ධන පසුගිය යුධ සමයේ 58 වැනි වැනි සේනාංකයට අනුයුක්ත වූ සිටි ඇති අතර ඉන්පසු පසුව අණදෙන නිලධාරියා වරයා වශයෙන් ද පසුව 1 කාර්ය සාධක බළකායට එක්විය. ඉන්පසුව පළවෙනි කාර්ය 1 කාර්ය සාධක බළකාය සමග එක්වී 8 වැනි සිංහ අණ දෙන නිලධාරියා ද ලෙස වෙල්ලමුල්ලි වයික්කාල් අත්පත් කරගැනීම දක්වා තම භට කණ්ඩායම් මෙහෙය වූ දක්ෂ නිලධාරියෙකි.
එමෙන්ම ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය අනුව මාණ්ඩලික ප්‍රධානි ධුරය හිමිවිය යුත්තේ ප්‍රියන්ත ජයවර්ධන වුවද මේ දක්වා ඔහුව තාවකාලිකව මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධුරයේ තබා ඇත. එය සම්බන්ධයෙන් ලිපිගොනු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය වෙත යවා ඇතත් මේ මොහොත වන තෙක් ඒ සඳහා පිළිතුරුක් ද නැත. මේජර් ප්‍රින්ත ජයවර්ධන දෙසැම්බර් මස දොළොස් වැනි දින විශ්‍රාම යෑමට නියමිතය.
ඒ අතර මෙවැනි කෙනෙහිලිකම්වලට ලක් වූ තවත් නිලධාරියෙක් වන්නේ විදුලි සංඥා හා කාර්මික. රෙජිමේන්තුවේ සේවය කරන මේජර් ජෙනරාල් ඉන්දු සමරකෝන් වේ. ඔහු ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ තුන්වන ජ්‍යෙෂ්ඨතම නිලධාරියා වේ. එහෙත් ඔහුට ද නියෝජ්‍ය මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධූරය මේ වනතෙක් හිමිවී නොමැත. එහෙත් යුද හමුදා ආරංචි මාර්ග ප්‍රකාශ කර සිටින්නේ. මෙම නිලධාරී දෙදෙනාගේම ලිපිගොනු ආරක්ෂක අමාත්‍යංශය වෙත යවා ඇති බවත් ආරක්ෂක අමාත්‍යංශයෙන් මේ සම්බන්ධයෙන් කිසිදු පිළිතුරක් දී නොමැති බවයි. අවුරුදු තිස් හතරක් තම මව්බිම වෙනුවෙන් කැපවුනු මේ මෙවැනි නිලධාරීන්ට මෙවැනි අසාධාරණකම්වලට ලක්වීම අතිශය පිළිකුල් සහගතය.
මෙම නිලධාරීන් දෙදෙනා ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ නීති ප්‍රකාරව රාජකාරී කළ නීතිගරුක නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු වන අතර ඔවුන්ට එරෙහිව කිසිදු පැමිණිල්ලක් ඔහු චෝදනාවක් නොමැති බව ශ්‍රී ලංකා යුධ හමුදා පොලිසියේ අභ්‍යන්තර ආරංචි මාර්ග ප්‍රකාශ කොට සිටී. එසේ නම් මෙම නිලධාරීන් දෙදෙනාට මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධුරය සහ නියෝජ්‍ය මාණ්ඩලික ධුරය ලබා නොදෙන්නේ කුමන හේතුව මතදැයි යුද හමුදා හමුදාපතිවරයා වන විකුම් ලියනගේ සහ ආරක්ෂක ලේකම් කමල් ගුණරත්න විසින් පැහැදිලි කළ යුතුව ඇත. මේ සිදුවීම තුලින් නිලධාරීන්ගේ චිත්ත ධෛර්යය කඩාවැටීම කිසිසේත් නොවැළැක්විය හැකි කරුණක් නොවේ.
මෙම නිලධාරීන් දෙදෙනා පමණක් නොව මෙලෙස අසාධාරණයට ලක් වූ තවත් නිලධාරීන් ගණනාවක් සිටී. ආරක්ෂක ලේක්ම්වරයාගේ, යුධහමුදාපති සහ ඔවුන්ට හිතවත් ඇතැම් දුෂිත නිලධාරීන්ගේ නොමනා ක්‍රියා සම්බන්ධයෙන් කළ පැමිණිළි නිසා පළිගැනීමට ලක්ව සිටින් නිලධාරීන් පිරිසක්ද යුද හමුදාව තුළ සිටී. බොරු චෝදනා නඟා එම නිලධාරීන් රාජකාරී වගකීම්වලින් තනතූරු වලින් නෙරපා හැර පළිගැනීමවලට ලක් කළද පරීක්ෂණ මඟින් එම නිලධාරීන්ගේ නිවැරදි බව තහවුරුව යළි වගකීම් හා තනතුරු පැවැරීමට ආරක්ෂක ලේකම්වරයාට සහ යුධහමුදාපතිට නිර්දේශ ඉදිරිපත්ව ඇති නමුත් මේ දක්වා ඒ පැහැරහැර තිබේ. මේ අනුව යුධහමුදාවේ පරිපාලනය පෞද්ගලික වාසි තකා පක්ෂග්‍රාහී ලෙස කටයුතු කෙරෙන බව පැහැදිලිය.
