තව දින කිහිපයකින් එනම් අප්‍රේල් 21 වන දිනට පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය සිදුවී වසර දෙකක් සම්පූර්ණ වේ. වසර දෙකක් සම්පූර්ණ වීමෙහි විශේෂයක් නැති නමුත් මේ සිදුවීම අලලා විපක්ෂ කොටස්වල නහයෙන් ඇඬීම්, ඩෙඟා නැටීම්, වලින් සමන්විත රංගනයක් ‍රැසක් මේ දිනවල දැකගැනීමට හැකි වෙනු ඇත.

එළඹෙන ජනාධිපතිවරණයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වය ගැන දැන් මාස කිහිපයක සිටම දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයේ සැලකිය යුතු කතා බහක් නිර්මාණය වී තිබේ. විශේෂයෙන්ම 2024 වන විට මේ රටේ ජේෂ්ඨතම (වයසින්) දේශපාලන නායකයන් ගනනාවක්ව දේශපාලනයෙන් විශ්‍රාම ගැනීම, ඇතැම් විට ජීවිතයෙන් සමුදීම හො වයෝ වෘද්ධභාවයට පත්වීමට නියමිත වන නිසා අලුත් තරුණ නායකත්වයන් බිහිවීම ගැන අපේක්ෂාවන් වර්ධනය වී තිබේ.

සමබිම පක්ෂයේ නායක, දීප්ති කුමාර ගුණරත්න විසින් සිය 'පක්ෂයේ අනාගත උපායමාර්ගික සැලැස්ම' නමින් ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති ලිපිය.

පාර්ලිමේන්තුව තුළ ප්‍රධාන විපක්ෂය නියෝජනය කරන්නේ විපක්ෂ නායක, සජබ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසගේ සජබ කණ්ඩායමයි.

ශ්‍රි ලංකාව රටක් විදිහට මුහුණ දෙන ප්‍රශ්න බොහොමයක් රටේ හැටියට හැදුනු ප්‍රශ්න වේ. එය ලෝකයේ කොයි රටටත් එහෙම රටට ආවේණික ප්‍රශ්න තිබේ.

පාඨලී චම්පික රණවක නීත්‍යනුකූල බලපත්‍රයක් නොමැතිව ගිනි අවියක් පාවිච්චි කිරීම ගැන එල්ල වී ඇති චෝදනාවෙන් ගැලවීම සඳහා තමන් දන්නා ගැලවිජ්ජාවන් සියල්ල මේවන විට පාවිච්චි කරමින් තිබේ.

සංවර්ධනය හා පාරිසරික ආරක්‍ෂාව අතර හැම විටම ඇත්තේ ආතතියකි. එම නිසාම මිනිසුන් සංවර්ධනය ඉල්ලා සිටිති. සංවර්ධනය කරගන යන විට පරිසරය හා සොබාදහම ඉල්ලා සිටිති.

පසුගියදා ආනයනික පොල් තෙල්වල පිලිකාකාරක රසායනයක් අඩංගු බවට හෙළිවීමත් සමඟ ජනතාවට වස කැවීමට පාලකයෝ කටයුතු කරන බවට විපක්ෂ කොටස් ජනමතයක් ගොඩනැංවීමට කටයුතු කරමින් තිබේ. ජනතාවගේ ආහාරය පිණිස වන කවර ද්‍රව්‍යයක වුවත් මිනිස් ශරීරයට හිතකර දේ තිබේ නම් ඒවා සම්බන්ධයෙන් මැදිහත් වී ජනතාවගේ නිරෝගීභාවය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම රජයේ වගකීමය. එය යම් රජයක් පැහැර හරින්නේ නම් ජනතාව එකතුවී ඔවුන් පන්නා දැමීම විය යුතුය. ඒ ගැන කතා කරන්න තවත් දේවල් නැත.